Wydawca treści
Narciarstwo biegowe
O ile skoki narciarskie to sport dla wyczynowców, to biegać na nartach może prawie każdy. A leśne ścieżki wydają się do tego wręcz stworzone.
Narciarstwo biegowe jest o wiele mniej popularne od zjazdowego, choć łatwiejsze do uprawiania. Nie trzeba wyjeżdżać w góry, nie potrzeba jest infrastruktura z wyciągami i kolejkami (nie trzeba też stać w kolejkach do nich). Wystarczą narty, kijki i rozległy, zaśnieżony teren. No właśnie, zaśnieżony. To zapewne kapryśna aura jest przyczyną małej popularności narciarstwa biegowego. Tras do biegania nie da się sztucznie zaśnieżać, jak to się robi na stokach. Na szczęście, w ostatnich latach przez przynajmniej kilka tygodni w roku można liczyć na dostatek białego puchu...
Gdzie szukać terenów do biegania? Oczywiście w lasach. Nadają się do tego prawie wszystkie szlaki i ścieżki turystyczne wytyczone przez leśników. Samych szlaków pieszych jest dziś w Lasach Państwowych ponad 22 tysiące. Drugie tyle mamy szlaków rowerowych i konnych, które również świetnie mogą służyć temu celowi. W efekcie każdy mieszkaniec Polski, niezależnie w którym zakątku kraju się znajduje, w ciągu 30 minut dojedzie samochodem do miejsca, gdzie da się pobiegać na nartach. O najbliższych trasach można się dowiedzieć z serwisu Czaswlas.pl lub w siedzibie nadleśnictwa.
Zanim pójdziesz do sklepu
Przed inwestowaniem w sprzęt warto najpierw sprawdzić czy to rzeczywiście sport dla nas. Zanim pójdziemy więc do sklepu, najlepiej jest skorzystać z wypożyczalni. W Warszawie za komplet nart z kijami i buty zapłacimy 10-25 zł za godzinę lub 25-60 zł za dobę. W mniejszych miastach ceny są zbliżone do dolnych stawek spotykanych w stolicy.
Decydując się na zakup nart biegowych, najpierw należy sobie zadać pytanie: jak będziemy biegać? Początkujący, na pewno powinien odpuścić sobie narty wyczynowe, dla zawodowców, i raczej nie zastanawiać nad nartami sportowymi, przeznaczonymi do startów w zawodach dla amatorów.
Naukę najlepiej zacząć na nartach klasy turystycznej. Wielu producentów wyróżnia jednak zamiast niej trzy jeszcze węższe kategorie. Narty fitness są przeznaczone dla osób regularnie biegających na nartach, traktujących tę dyscyplinę jako normalną aktywność fizyczną, ale niemających zacięcia sportowego. Rekreacyjne polecane są dla osób, dla których to rodzaj turystyki, jeżdżących czasami poza przygotowanymi trasami, w łagodnym terenie – dlatego narty takie są nieco szersze, by nie zapadały się w śniegu. Deski back country przeznaczone są do poruszania się po trudniejszym terenie. Są nie tylko szersze, ale i krótsze. Często mają wzmacniane krawędzie.
Dla początkujących zdecydowanie najlepszym wyborem będą narty rekreacyjne: stabilniejsze i nieco wolniejsze. Niektórzy firmy oferują też inne narty dla mężczyzn i inne dla kobiet. Te dla pań, poza odmienną kolorystyką, są często nieco sztywniejsze, co ułatwia bieganie.
W jakim stylu
Kolejną ważną sprawą do rozważenia jest styl, którym zamierzamy biegać. Jeśli dopiero zaczynamy naszą przygodę z biegówkami, będzie to z pewnością styl klasyczny. Jest spontaniczny - nasze ciało wykonuje ruchy zbliżone są do tych, co przy chodzeniu lub bieganiu - łatwiejszy do opanowania, niż bardziej - techniczny – styl łyżwowy. Ten może się okazać naturalny dla osób, które regularnie jeżdżą na rolkach - jest o ok. 10-15 proc. szybszy od klasycznego, ale też wymaga od biegacza lepszej kondycji.
Przewaga stylu klasycznego nad łyżwowym polega m.in. na tym, że można nim biegać nawet w kopnym śniegu i w trudnym terenie. Drugi wymaga szerokich i ubitych tras, takich jakie spotkamy w zasadzie tylko na zawodach.
Narty do stylu klasycznego są o 10-20 cm dłuższe od tych do stylu łyżwowego, a kijki o 10-15 cm krótsze. Deski klasyczne są dużo bardziej wygięte (środkowa część unosi się nad podłożem), noski są wyższe, a taliowanie głębsze (ułatwia to skręcanie). Są też elastyczniejsze. Wybierając sprzęt, powinniśmy przyjrzeć się ślizgom. W połowie dostępnych na rynku nart do stylu klasycznego ślizg pod stopą biegacza ma fakturę przypominającą rybią łuskę - taka budowa ślizgu ułatwia narciarzowi odbicie się. W klasycznych ślizg pod stopą trzeba smarować „na trzymanie", a na pozostałej długości - „na poślizg". Narty z rybią łuską na ślizgu są więc łatwiejsze w przygotowaniu, ale też nieco wolniejsze.
Fachowcy nie polecają zakupu nart uniwersalnych. Bieganie na nich sprawi mniej przyjemność, niż na przeznaczonych do konkretnego stylu. Niemożliwe jest też bieganie na przemian różnymi stylami podczas jednego wypadu, bowiem konieczne jest zastosowanie odmiennej techniki smarowania.
Biegówki różnią się od siebie także sztywnością, choć zwykle dotyczy to sprzętu wyczynowego i sportowego. Generalną zasadą jest, że im narciarz jest cięższy i silniejszy, tym sztywniejsze narty może wybrać.
Buty dobieramy do rodzaju nart, których będziemy używać. Przy stylu klasycznym buty są nieco niższe i mają bardziej elastyczną podeszwę niż przy stylu łyżwowym.
Ubrania nie są, na szczęście, tak kosztowną inwestycją, jak w wypadku narciarstwa zjazdowego. Włożyć można ocieplane legginsy, a nawet spodnie rowerowe. Zupełnie natomiast nie sprawdzą się kombinezony, których używamy na stoku narciarskim - są zbyt obcisłe i sztywne, przez co krępują ruchy. Nie ma potrzeby, przynajmniej na początku, inwestować w bardzo drogie kurtki, technologiczne bluzy i termiczną bieliznę. Dopóki nasz bieg na nartach będzie przypominał codzienny spacer, możemy z powodzeniem używać codziennych ubrań, o ile będą chroniły przed wiatrem. Dopiero kiedy zaczniemy uprawiać ten sport intensywnie, pomyślmy o zakupie specjalistycznego stroju.
Spacer na deskach
Bieganie na nartach wpływa na nasz organizm podobnie, jak nordic walking, który przecież powstał jako forma letnich treningów dla… uprawiających bieganie na nartach. Sunąc na biegówkach, wykorzystujemy dwa razy więcej mięśni niż podczas chodzenia, a prawdopodobieństwo nabawienia się kontuzji nie jest większe niż czasie zwykłego chodzenia po śniegu. Już w czasach prehistorycznych mieszkańcy Północnej Europy zaczęli używać czegoś, co przypominało narty, właśnie po to, by ułatwić sobie poruszanie się po pokrytym śniegiem terenie. A we współczesnej Skandynawii każdy, przynajmniej raz w życiu, miał biegówki na nogach.
To doskonały zimowy trening dla tych, którzy na co dzień biegają lub jeżdżą na rolkach, a także świetnym sposób na wzmocnienie nóg dla wszystkich planujących ferie na stoku narciarskim. Szczególnie zdrowe jest uprawianie tego sportu w lesie, gdzie powietrze jest wspaniałe, bez porównania czystsze niż w mieście, w którym przebywamy na co dzień, a cisza i spowite w bieli drzewa podziałają na nas kojąco. Czego chcieć więcej?
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Leśny Kompleks Promocyjny Puszcza Knyszyńska
Leśny Kompleks Promocyjny Puszcza Knyszyńska
Ols po deszczu.jpg
F211000001 (5).jpg
raz.Jesionowe góry (22).jpg
rez.Budzisk1) -Puszcza -Knyszyńska (11).JPG
_MG_9874.JPG
Puszcza Knyszyńska1 (1).JPG
24.jpg.JPG
F31000001 (22).jpg
kozioł8.jpg
Puszcza Knyszyńska-wiosna (3).JPG
rez.Budzisk1) -Puszcza -Knyszyńska (18).JPG
Do lasu po spokój i nowe siły....
LKP Puszcza Knyszyńska powstał w listopadzie 2011 roku jako trzeci taki obiekt na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Białymstoku, obok LKP Puszcza Białowieska i LKP Lasy Mazurskie.
LKP Puszcza Knyszyńska powstał w listopadzie 2011 roku jako trzeci taki obiekt na terenie Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Białymstoku, obok LKP Puszcza Białowieska i LKP Lasy Mazurskie.
W momencie powoływania naszego najmłodszego LKP w jego skład weszły tereny nadleśnictw Supraśl, Dojlidy i Czarna Białostocka, a łączny obszar obiektu wynosił 47 486 ha. W styczniu 2013r. Dyrektor Generalny Lasów Państwowych podjął decyzję o powiększeniu LKP o Nadleśnictwo Krynki. Po rozszerzeniu kompleks powiększył się do 62 319 ha.
Obszar LKP to najbardziej charakterystyczny fragment Puszczy Knyszyńskiej. Obejmuje wszystkie rodzaje środowisk puszczańskich oraz miasto Białystok wraz z otaczającymi go ze wszystkich stron mniejszymi kompleksami leśnymi.
Celem działania LKP jest promocja trwale zrównoważonej gospodarki leśnej, ochrona zasobów przyrody w lasach oraz edukacja leśna społeczeństwa. Leśny Kompleks Promocyjny „Puszcza Knyszyńska" - to najbardziej charakterystyczna część Puszczy pod względem przyrodniczym. Obejmuje zarówno lasy iglaste z najcenniejszym ekotypem sosny "supraskiej", bardzo cenne przyrodniczo lasy liściaste, jak również bagna, trzęsawiska i lasy podmokłe. Charakterystyczną cechą występującej tu roślinności jest jej wybitnie borealny charakter, a także współistnienie zbiorowisk mających swoje optima rozwoju w Europie Środkowej. Wśród siedlisk borowych największą powierzchnię zajmuje bór mieszany świeży, w którym dominującym gatunkiem w drzewostanie jest sosna. Znaczny udział stanowią ponad 100-letnie bory mieszane sosnowo – świerkowe. Wyróżnia się tu również bór mieszany wielogatunkowy z udziałem dębów, rosnących wśród litego drzewostanu iglastego.
Puszcza stanowi wielką ostoję zwierzyny. Obok łosia, jelenia, sarny, dzika, borsuka, bobra, występują tu gatunki rzadkie, takie jak: ryś, wilk, żubr.
Żubry trafiły do Puszczy Knyszyńskiej w 1969 roku, kiedy to w okolicach Walił pojawił się samotny żubr – byk. Prawdopodobnie przywędrował on z Puszczy Białowieskiej. W 1973 roku odłowiono w Puszczy Białowieskiej 5 osobników i wypuszczono je na wolność na terenie Nadleśnictwa Waliły. Od tego momentu na terenie Puszczy Knyszyńskiej bytuje wolnościowe stado żubrów. Obecnie liczy ono około 94 osobników. Ten wielki i piękny ssak stał się trwałym elementem fauny Puszczy Knyszyńskiej. Powstałe stado żubrów jest kolejną chlubną kartą w dziejach restytucji tego gatunku.
Ciekawą historię ma również bóbr, który wyginął w Polsce w połowie XIX wieku. Do Puszczy Knyszyńskiej najprawdopodobniej ponownie przywędrował z Białorusi. Pierwsze osobniki osiedliły się w okolicach obecnego rezerwatu przyrody Nietupa. Stąd rozprzestrzeniły się po całej Puszczy. Dzisiaj bobry możemy spotkać na każdym cieku wodnym w Puszczy. Populacja tego gatunku liczy sobie ponad 900 sztuk.
Na terenie Puszczy występuje co najmniej 38 gatunków lęgowych ptaków wymienionych w I Załączniku Dyrektywy Ptasiej. Dziewięć gatunków występuje w liczebnościach pozwalających teren ten uznać za ostoję o znaczeniu międzynarodowym Natura 2000. Są to: bocian czarny, trzmielojad, orlik krzykliwy, jarząbek, cietrzew, dzięcioł czarny, dzięcioł białogrzbiety, dzięcioł trójpalczasty, muchołówka mała. Występują tu również gatunki strefowe, takie jak: bocian czarny, kania ruda, orlik krzykliwy, bielik.
Wszystko to stanowi o niepowtarzalnym charakterze Puszczy.
Poszczególne gatunki wymagają zachowania odpowiednich siedlisk lęgowych i żerowisk bądź warunków siedliskowych. Często jest to osiągane dzięki podejmowanym działaniom ochrony czynnej realizowanej w ramach współpracy leśników, służb ochrony przyrody oraz organizacji pozarządowych.
Najbardziej cenne przyrodniczo fragmenty LKP są chronione w postaci 17 rezerwatów przyrody. Służą one nie tylko ochronie przyrody, ale również są miejscem badań naukowych i służą szeroko rozumianej dydaktyce.
To wszystko sprzyja wprowadzaniu innowacyjnych rozwiązań w gospodarce leśnej w ramach LKP w celu łączenia funkcji produkcyjnych lasów i ochrony rodzimej przyrody.
Leśny Kompleks Promocyjny Puszcza Knyszyńska – to również ogromny potencjał edukacyjno – turystyczny. Sprzymierzeńcem edukacji przyrodniczo – leśnej jest bogata infrastruktura. Na uwagę zasługuje izba edukacyjna "Orzechówka" w Nadleśnictwie Dojlidy, arboretum w Kopnej Górze, wyłuszczarnia nasion w Czarnej Białostockiej, leśna kolejka wąskotorowa z Czarnej Białostockiej do Arboretum, Silvarium w Poczopku, Szlak Ekumeniczny czy Przytulisko dla leśnych ptaków i ssaków liczne szlaki turystyczne (piesze, rowerowe, narciarskie, konne), ścieżki edukacyjne oraz wiaty.
Każdy Leśny Kompleks Promocyjny działa pod egidą Rady Naukowo – Społecznej, w skład której wchodzą przedstawiciele świata nauki, samorządów, przedsiębiorców, organizacji pozarządowych. 
Aplikacja mobilna zaprasza do
Puszczy Knyszyńskiej
Aplikacja „Puszcza Knyszyńska" to oficjalny przewodnik mobilny oprowadzający po jednym z najpiękniejszych zakątków Podlasia. Projekt obejmuje nadleśnictwa Krynki, Czarna Białostocka, Dojlidy oraz Supraśl (złączone w Leśny Kompleks Promocyjny „Puszcza Knyszyńska"), pełne niepowtarzalnych okazów lokalnej flory i fauny.
Aplikacja to także swoiste zaproszenie na spacer – znajdują się w niej najciekawsze trasy w terenie, najciekawsze miejsca na szlakach, aktualne informacje o życiu lasu.
Wszystkie informacje zostały opracowane przez lokalnych leśników.
Nowoczesny przewodnik leśny w języku polskim (angielski i niemiecki – wkrótce)
na urządzenia z systemem android do pobrania
z google play całkowicie za darmo, jak również ze stron domowych nadleśnictw go tworzących.
https://play.google.com/store/apps/details?id=pl.treespot.puszczaknyszynska
Intuicyjny interfejs aplikacji pozwala szybko znaleźć interesujące nas informacje, a dzięki lokalizacji GPS użytkownik znajdzie najciekawsze obiekty podzielone na kilka użytecznych w terenie kategorii oraz trasy piesze i rowerowe w swoim pobliżu.
Mapa w aplikacji dokładnie prezentuje tereny leśne oraz znajdujące się na nich ścieżki, a planner pozwoli ułożyć każą wycieczkę zgodnie z indywidualnymi zainteresowaniami użytkowników.
Aplikacja wykorzystuje mapy OpenStreetMap i GPS, działa w trybie offline jak i online.
Online do pobierania map do schowka i aktualizowania treści.
Offline – do korzystania z pobranych map i naszych propozycji na terenach leśnych gdzie nierzadko zasięg telefonii komórkowej jest ograniczony.
Informacje zawarte w aplikacji można znaleźć także w serwisie http://puszczaknyszynska.treespot.pl/
Bądź na bieżąco z tym, co w puszczy piszczy.
Pobieraj co pewien czas aktualizację, żeby wiedzieć, co się wydarzyło w Puszczy i jakiego wydarzenia nie można przegapić.
Skaner kodów QR
Po zeskanowaniu dowiesz się więcej o miejscu, w którym właśnie jesteś.
